ร่ายโองการแช่งน้ำท่วม

(๑)
อาสมัยทุรยุค วารีรุกทุกละหาน ผู้คนกินดินดาน เรือนบ้านสิบรรลัย กินแกลบเพราะการเมือง ยินแต่เรื่องเฉไฉ เอ็ง"เอาอยู่"ร่ำไป ฤามีใครรู้เทียมทัน บริจาคบริโภค รอไว้โลกแตกสะบั้น มิคิดจะปันกัน ทุกคืนวันสิตรมใจ

(๒)
วารีก็โถมทับ สับปลับก็เปิดเผย ของเชลยเกลื่อนลอยน้ำ ยินแต่คำไม่เสียหาย คนล้มตายก็มี สียังอ้างอยู่แดงแดง แถลงการณ์ไม่ซื่อ รื้อกฏหมายอุบาทว์ ผิสนชาติล่มสลาย

(๓)
อุทกยังพัดพา สุขาสิลอยเกลือน ณ พื้นเรือนแห่งโรงฟ้า เห็นแล้วน่าอนาถแท้ รัฐบาลแก้ปัญหา ยคทุรคาอาเพศ ซ้ำเติมเหตุวิบัติชาติ บาดใจไปทั้งโลก โขกสับหน้าซื่อ สื่อยังไม่เป็นธรรม ชี้นำเพื่อชื่อเสียง หมายเพียงประโยชน์ตน

อนิจจา... ทุรชนยังกินไทย


ทราย แดนหิมะ

เบิร์กลีย์
๑๐ ๑๑

in response to
นิราศธุลีดิน : ร่าย - ธุลีดิน ธรรมดา