๏ หุ่นเชิด เชิดหุ่นอ้าง .....รุจี
ใบหน้างามท่วงที ........เจี่ยวแล้
ซ่อนนัยแห่งไพรี ....กลซ่อน
บดบังปิดธาตุแท้...เก็บไว้ ลึกเหลือ ฯ
...
๏ น้องนางนางพี่เจ้า ...... ลวงนาง
ค่าเรียงรูปอำพราง ..... ร่างน้อง
ชูชักขยักทาง ........กำหนด
จึ่งผู้คนแซ่ซ้อง ....เสียสิ้น ตระกูลเธอ ฯ
...
๏ ใบหน้าแม้เติมแป้ง .... แต่งกัน
ยามแป้งลบเลือนครัน...ปูดหน้า
ปลาร้าในน้ำมัน ....ไร้กลิ่น ทรามแฮ
จุดไฟคงกลิ่นกล้า ... สามบ้านเจ็ดเรือน ฯ
ทราย แดนหิมะ
เบิร์กลีย์
๑๑ ๑๑
ห้องทดลองของกวีกำมะลอที่พยายามใช้ถ้อยคำแทนฝีแปรงเพื่อรังสรรค์งานศิลปะและบทกวี
