๏ หน้าตาเคยงามไซร้ ......หัวหู
ผ่านหลายหลากฤดู......ก็สิ้น
รกร้ายรายทางปู.....ดงขวาก
เก็บกินถ้วนทุกชิ้น...อิ่มแท้ ตามสไตล์ฯ
๏ ตุ๊กตุ่นร้องไห้จ้า .........หัวจะขาด
ตากฝนฟ้าเอน็จอนาถ.....ทุกข์แท้
ร่างทรงไร้อำนาจ........เพียงหุ่น เชิดเฮย
ดั่งตัวเสียกระบาลนั่นแล้ ...ห่อนไร้คนชมฯ
ทราย แดนหิมะ
เบิร์กลีย์
๑๑ ๑๑
In response to ตุ๊กตา - ธุลีดิน ธรรมดา
ห้องทดลองของกวีกำมะลอที่พยายามใช้ถ้อยคำแทนฝีแปรงเพื่อรังสรรค์งานศิลปะและบทกวี
