ดอกไม้ แสงดาว และคาวเลือด ...

(๑)



ดูซี ดูซี ทุ่งดอกไม้...

หวานหอมพริ้งพราย ดอกไม้สวย

ที่ตรงนี้มีลำธารละหานห้วย

หอมระรวยกลิ่นพฤกษานานาพันธุ์



สายลมโชย ผ่านเป็นริ้ว พริ้วพริ้วไหว

ความงดงาม ในหัวใจ ใช่ความฝัน

นิทรแนบเคียงเตียงบุปผาห่มตาวัน

ก่อนหน้านั้นเป็นอย่างไรฉันไม่รู้ ...

.

.

.



(๒)



เหมือนเหตุการณ์พึ่งผันผ่านเมื่อวานนี้

การโรมรันราวีของนักสู้

อายอาฆาตฟาดฟันยังพันตู

ทิ้งรอยเลือดผ่านฤดูแห่งดวงดาว



... ละวางบ้างเถิดนะคนกล้า

ให้เลือดบ้าที่คาใจได้คลายฉาว

ร่ำลาโศกนาฏกรรมช้ำและคาว

ฝากรอยร้าวห้วงหัวใจไว้กับดิน

.

.

.



(๓)

ซากกองเลือดเคยมีที่ตรงนั้น

ผ่านคืนวัน คราบเลือด ก็เหือดสิ้น ...

เพลานี้ ที่ตรงนี้ มีชีวิน

หอมระรินรายลบกลบเลือดคาว



เมล็ดพันธุ์งดงามแห่งดอกไม้

กำเนิดจากซากความตายอันอื้อฉาว

ในฤดูแห่งช้ำอันยืนยาว ...

ยังพริ้งพราวสกาวแสงแห่งชีวิต





~~~



ในค่ำคืนเดือนดับ ... และลับดาว

ยังมีแสงสุกสกาวในหัวใจ



.

.

.

.....



ทราย แดนหิมะ ...

เบิร์กลีย์, แคลิฟอร์เนีย

๕.๒๗.๑๑

นองเนือง

๏ นองเนืองเมืองบ่าน้ำ.............เนานาน
ฤาเทพไท้ดลดาล...............กลั่นแกล้ง
หลากไหลรุกรอนราน..........จมล่ม เมืองนา
หากน้ำใจบ่แล้ง............อาจรั้ง ภัยชล ฯ

ทราย แดนหิมะ
เบิร์กลีย์ แคลิฟอร์เนีย

๑๐.๑๑

Inspiration: บางบัวทอง - ธุลีดิน ธรรมดา

ภาพความหลัง

๏ คิดถึงภาพความหลังอลังการ

ระลึกผ่านสู่ฝันวันเก่าเก่า

กาลเวลาพรากไปไม่เหลือเงา

เพียงโศลกพริ้งเพราไว้เตือนใจ ฯ


ทราย แดนหิมะ
เบิร์กลีย์ แคลิฟอร์เนีย

๑๐.๑๑

Inspiration: รถโฆษณาหนังรัก - สิงหา สัตยนนท์

กุลาร้องไห้

กุลาร้องไห้



๏ ทุ่งกุลา... เจ้าร้องไห้

ออน้ำตาตกรายด้วยสับสน

ท้องทุ่งร้าง...คือคำอ้างของบางคน

ไฟรุ่มร้อนจึ่งรานรนเจ้าอีกครั้ง



๏ เมื่อก่อนเก่า เคยวิโยค โศกภัยแล้ง

ยามนี้เจ้าพรายแสงสะพรั่ง

ท้องทุ่งงาม นามกุลา จึ่งโด่งดัง

เป็นขุนคลังข้าวหอมแห่งดวงดาว



๏ เขาว่าเจ้าคือแดนฝันอันเรืองรุ่ง

หวังดอกเงินจะผลิฟุ้งเต็มทุ่งข้าว

เขาหมายเปลี่ยนทุ่งรวงทองเป็นรวงเทา*

ลืมว่าชั่วจะมัวเมา ทุ่งกุลา



๏ แลกด้วยความตกตื่นหื่นกระหาย

ฝากดีร้ายไว้ที่เต๋าตรงหน้า

และกับไพ่ในมือที่ถือมา

อนิจจา... ทุ่งกุลา คาสิโน



๏ จะเอา ผืนนาข้าว สกาวสวย

บูชายัญ ความร่ำรวย สุโข

เผื่อจะผลิดอกเงิน ฟ่อนโตโต

ใครฉาว ใครโฉ่ ใครขื่นคาว?



๏ ทุ่งกุลา ฤาเจ้าต้อง ร้องอีกครั้ง?

ดอกเงินบานสะพรั่งด้วยอื้อฉาว

เม็ดเงิน เม็ดงาม เม็ดพราว

แลกวัฒนธรรม ยืนยาว ชาวกุลา



๏ ในความรุ่งเรืองรองเราร้องไห้

เมื่อผืนนาแผ่นสุดท้ายสิ้นตรงหน้า

ทุ่งรวงทองทุ่งข้าวของชาวประชา

กลายเป็นบ่อนใบ้บ้าคาสิโน ....

.

.

แล้วเราจะกินข้าวจากที่ไหน?





ทราย แดนหิมะ



เบิร์กลีย์ แคลิฟอร์เนีย

๙.๑๑





Inspiration:


ทุ่งกุลาคือทุ่งข้าว

ทุ่งกุลาคือทุ่งคน

ทุ่งกุลาคือทุ่งแห่งชาติ - ไพวรินทร์ ขาวงาม



* สีเทา = สีของแบงก์พัน ...และเป็นสีของความหม่นมัว